Waltz.

Η πρώτη μορφή Waltz, δημιουργείται ως παραδοσιακός χορός (Folk Dance) στις περιοχές της ενδότερης Αυστρίας, με πολλές και διαφορετικές ονομασίες ανάλογα με την περιοχή που τον χόρευαν. Ο επικρατέστερος τύπος είναι ο “Landl ob der Enns” (πήρε το όνομά του από την ομώνυμη περιοχή) και το 1690 λόγω συντομίας αποκαλείται Landler ή Landl, ενώ συναντάται και ως Schleifer. . Το όνομα «βαλς» προέρχεται από το γερμανικό ρήμα Walzen, με τη σειρά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα Volvere, η οποία περιγράφει τη στροφή ή εκ περιτροπής χαρακτηριστική κίνηση του χορού. Το1750 στην Βιέννη, τόσο η παρουσία μεγάλων και πολυτελών αιθουσών χορού όσο και η ύπαρξη του χορευτικού πατώματος, σε συνδυασμό με τα ελαφρά χορευτικά υποδήματα, κάνει την μορφή του χορού πολύ πιο γρήγορη σε ταχύτητα, δημιουργώντας τον τύπο Viennese Waltz. Επίσημα συναντάμε τον όρο Viennese Waltz γύρω στα 1811. Το “σκανδαλώδες” κλειστό κράτημα του χορού, που πολλές φορές ήταν τόσο κοντινό που οι χορευτές άγγιζαν τα πρόσωπα τους χορεύοντας, χαρακτηρίζουν τον χορό ανήθικο και αμαρτωλό, ενώ πολλοί επίσκοποι της εκκλησίας απαγορεύουν τον χορό στις κατά τόπους κοινωνίες.

Το 1670 γράφεται στην Αυστρία η πρώτη μελωδία Waltz, με το τραγούδι “O du lieber Augustin”. Το 1776 στην Βιέννη γίνεται η πρώτη επίσημη παρουσίαση του χορού με την είσοδό του στην όπερα “Una Cosa Rara” αλλά χωρίς επιτυχία, μέχρι το 1788 που θα επαναληφθεί με την όπερα του Vincent Martin “The Cosarara” κάνοντας τον χορό πιο δημοφιλή. Το 1754 γράφεται η πρώτη μουσική για Waltz στην Γερμανία ή πιο σωστά “Walzen” ή “Valse” όπως αποκαλούν τον χορό οι Γερμανοί και γίνεται γνωστός στο εξωτερικό ως Waltz Allemande (στην Γαλλία ως Allemande francaise), διατηρώντας στοιχεία από τον παλαιότερο ομώνυμο περιστροφικό πρόγονό του.

Μετά την νικηφόρα μάχη του στρατού του Ναπολέοντα στο Austerlitz (1802), οι Γάλλοι στρατιώτες επιστρέφοντας στην χώρα τους, φέρνουν το Waltz στην Γαλλία και γίνεται πολύ γρήγορα δημοφιλής και αγαπητός στους Γάλλους. Ο τύπος “La Valse a deux temps” δηλαδή Waltz σε 2 χρόνους, κάνει την εμφάνισή του στην αυλή της Βιέννης και αμέσως μετά στις όπερες του Παρισιού στα μέσα του 19ου αιώνα, εξελίσσοντάς τον στον πιο διάσημο τύπο Waltz της εποχής. Το 1813 ο τύπος “La Valse a deux temps” παρουσιάζεται στο Βερολίνο, στην Αγία Πετρούπολη και το Λονδίνο. Το 1832 στο Baden – Baden (Γερμανία) χορεύεται από την πολιτική και οικονομική αφρόκρεμα της Ευρώπης μεταφέροντάς τον σε όλη την Ευρωπαϊκή υψηλή κοινωνία, μετατρέποντάς τον ταυτόχρονα στον αγαπημένο τύπο Waltz της αριστοκρατίας. Το 1825 το Waltz αποκαλείται “Queen of the Ballroom”, ενώ για πάρα πολλά χρόνια η καλή χορευτική επίδοση στο Viennese Waltz αποτελούσε ένα από τα κριτήρια της επιλογής του πρέσβη των ξένων χωρών για την θέση στην πρεσβεία της Βιέννης. Κατά την διάρκεια του 18ου, 19ου και 20ου αιώνα θα δημιουργηθούν πάρα πολλές μορφές Waltz σε ρυθμό όχι μόνο ¾ αλλά 2/4, 3/2, 6/8, και 5/4 , ενώ τα ζευγάρια μπορούν να χορεύουν σε παράλληλη, ανοιχτή και σε Promenade θέση ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των κατά τόπους μορφών.

Κλασική συνθέτες: Franz Schubertτ Valses Sentimentales ,18 βαλς Φρεντερίκ Σοπέν (πέντε έγραψε ως παιδί), Johannes Brahms (αρχικά για πιάνο ντουέτο), και Maurice Ravelτου Valsesευγενείς etsentimentales για πιάνο και LaValse

Η μακρά περίοδος της δημοτικότητας του βαλς που ασκήθηκε μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία κατέστρεψε την Αυστρο-ουγγρικής μοναρχίας και τη βιεννέζικη κουλτούρα που είχε καλλιεργηθεί για τόσο πολύ καιρό. Ευρωπαϊκή μουσική φως μετατοπίστηκε από τη Βιέννη στο Βερολίνο, καθώς και συνθέσεις από συνθέτες όπως ο Γκούσταβ Μάλερ, Ιγκόρ Στραβίνσκι, και William Walton αντιμετωπίζονται με τον χορό σε ένα νοσταλγικό ή γκροτέσκο τρόπο ως ένα πράγμα του παρελθόντος. Η κυρίαρχη μορφή χορού στον 20ό αιώνα έχει γίνει το αργό βαλς, το οποίο αυξήθηκε σε δημοτικότητα σε όλο το 1910 και προήλθε από το Βαλς της Βοστώνης το 1870. Τα παραδείγματα προέρχονται από δημοφιλή τραγούδια περιλαμβάνουν «Ραμόνα» (1927), “Parlami d’amore, Mariu” (1933), και “The Last Waltz” (1970) (Lamb 2001).

Γιόχαν Στράους – συνθέτης του διάσημου Ο Γαλάζιος Δούναβης, ήταν ίσως το πιο διάσημο από όλα συνθέτες βαλς. Joseph και Eduard Strauss ,Joseph Lanner  Die Romantiker,  Anton Diabelli  Λούντβιχ βαν Μπετόβεν χτίστηκε Diabelli Παραλλαγές του

Βαλς Σοπέν για πιάνο είναι καλά γνωστό, μεταξύ των οποίων και το “Minute Waltz”.

Francisco Tárrega του Gran Valse

Alexander Glazunov.

Valses Μωρίς Ραβέλ ευγενείς et sentimentales (αρχικά για πιάνο, αλλά διοργανώνονται από Ραβέλ για ορχήστρα) και ορχηστρικά La Valse είναι γνωστές.

Ion Ivanovici  Κύματατου Δούναβη

George Gershwin  Shall We Dance (1937).

Σεργκέι Προκόφιεφ, Ντμίτρι Σοστακόβιτς και Ιγκόρ Στραβίνσκι.

Μπαλέτα του Τσαϊκόφσκι Λίμνη των Κύκνων, Ωραία Κοιμωμένη και Ο Καρυοθραύστης περιέχουν όλα τα βαλς, όπως κάνουν Προκόφιεφ Σταχτοπούτα και μπαλέτα Glazunov του ”Ραϋμόνδα ”και οι ”4 εποχές”.

Οι Όπερες που περιέχουν βαλς περιλαμβάνουν το ”La Traviata” του Giuseppe Verdi, Ρίχαρντ Στράους ”Ιππότης του Ρόδου”, του Τσαϊκόφσκι ”Ευγένιος Ονιέγκιν”, ”Πόλεμος και την Ειρήνη” Προκόφιεφ , και ο ”Φάουστ”Charles Gounod.

Ντμίτρι Σοστακόβιτς έγραψε πολλά βαλς για τζαζ σουίτες .

Από τη δεκαετία του 1930: «Falling in Love with Love”, “Το πιο όμορφο κορίτσι στον κόσμο”, “Φτάνοντας για το φεγγάρι”, “Κάποια μέρα ο πρίγκιπας μου θα έρθει”, “Το άγγιγμα του χεριού σας”, “Περιμένετε μέχρι να δείτε Her “,” Όταν αυξηθεί πάρα πολύ παλιά στο Dream “,” Η χαρά Waltz “.

Τζούλι Ντελπί: “Ένα βαλς για μια νύχτα”, από την ταινία ”Πριν το Ηλιοβασίλεμα”.

AR Rahman, “Waltz for Romance” (στο «A’major χορδή) για την βαθμολογία της ταινίας ”Lagaan”

Aqualung, πέντε κομμάτια από το παράξενο και όμορφο (κυρίως Extra συνηθισμένο πράγμα και Good Times Gonna Come)

Hayley Westenra ”Σκούρο Waltz”

Bill Evans: “Waltz for Debby» 1956

Σήμερα το International Style Waltz χρησιμοποιεί μόνο βήματα σε κλειστή θέση και το ζευγάρι δεν αλλάζει ποτέ από αυτήν την κλειστή θέση, σε αντίθεση με το American Style Waltz, το οποίο περιλαμβάνει βήματα που όχι μόνο χρησιμοποιούν ανοιχτές θέσεις αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις το ζευγάρι δεν διατηρεί καμία επαφή. Το Waltz είναι σήμερα βασικός χορός στο International Style και στο American Style τόσο στις αγωνιστικές τους κατηγορίες όσο και στο κοινωνικό επίπεδο διδασκαλίας.